Jak znaleźć pracę?

Jak znaleźć pracę?

Ano, trudno. Ale tu chyba Ameryki  tu nie odkryłam. W czasach kryzysu jeszcze trudniej. Bo każdy szef firmy (tj potencjalny pracodawca)  tnie w kosztach. I jak już pracownika szuka to takiego „wielofunkcyjnego”: dyspozycyjnego, młodego do 25 lat, i jeszcze z pięcioma fakultetami, z 10 letnim doświadczeniem zawodowym. A tu żaden Ziemianin nie podpasuje. Nawet genetycznie zmodyfikowany Chińczyk nie podoła. A Marsjanina nie chce. Bo nie ten kolor skóry….. Taki rasista

Ale idealny kandydat jest. Nic nie ma. Studiów nie ma, doświadczenia nie ma. U mamusi za piecem siedział. Ale ma …., no właśnie co ma? Plecy. I starczy.

A Marsjanie niech nie postulują. Bo i tak ich nie przyjmą. W ogłoszeniu co prawda nie sprecyzowano, że Marsjan nie chcą. Co by  zdesperowany Marsjanin procesu o dyskryminację nie wytoczył. A wtedy znowu po świecie by się rozeszło, że Polacy są nietolerancyjnym narodem. Wobec Marsjan. I żeby tylko wobec Marsjan!
A co szef, to inna strategia  przetrwania (w czasach kryzysu). A że kryzys non stop.

Szef wizjoner.

Może być szef wizjoner. Czyżby zainspirował się Stevem Jobsem? I tak jak on chce działać…. KREATYWNIE.  

Ano taki szef ogłasza nabór na dzień próbny. Każdego dnia testuje 3 kandydatów. Ci uwijaja się jak w ukropie. Oddech konkurencji na plecach czują.  Taki dzień próbny można powtarzać w nieskonczoność. Przez okrągły rok.  Niewdzięczne prace tanim kosztem wykonać (np generalne porzadki, remont …). I koniec końców żadnego kandydata nie wybrać. Ale przecież nie o to chodziło….

A propos…. Jest taka australijska metoda nauki pływania dla najmłodszych. Do basenu za małym delikwentem puszcza się małego krokodyla. Ale z tego takie przyśpieszenie jest, że  medale na olimpiadzie i rekordy szybkości padają.

Szef esteta.

Ale bywaja również szefowie esteci. Czuć w tym również inspirację Stevem Jobsem. Taki esteta, jak już poszukuje sprzątaczki, to z biegłą znajomością przynajmniej dwóch języków obcych (w tym francuskiego). A bo u niego papier toaletowy prosto z Paryża. A sprzątaczka francuskojęzyczna pewnie mu po to, by papier toaletowy pewniekiem się zaaklimatyzował.

Ale należy się kilka słów wyjaśnienia odnośnie tego papieru. Bo papier jest made in China. Tylko kreatywni specjaliści od marketingu przywalili etykietkę „designed in France”. No że niby we Francji był zaprojektowany. A co tu projektować? W gwiazdki czy serduszka? A jaka to (bez urazy) dla „szanownych” czterech liter różnica?

Szef w wersji homo sovieticus.

Innym rodzajem pracodawcy jest kapitalistyczna wersja homo sovieticus, czyli pospolicie szef cwaniak. A taki poszukuje kreatywnej osoby do wypełniania dokumentacji. Co by tak kreatywnie w tych papierach namieszała, by żaden fiskus, ni żaden Zus połapać się  w tym nie mógł.

Ciężko o pracę. Specjaliści radzą, by zmobilizować swoją własną sieć kontaktów. Tzw networking. Włączyć  w to babcie, dziadków, ciocie, wujków, podciotków, sąsiadów. No i oczywiście LINKEDIN… Rozkręcić domorosłe układy, układziki, układziątka. A jak nie starczy, to albo otworzyć własną budkę z zapiekankami i inną amerykańszczyzną. Lub jechać w szeroki świat. Na emigrację.  

A tam te wszystkie dyplomy pięciu fakutletów (a naród przecież mamy ambitny) o kant „dupy” rozbić. Ale zaraz zaraz gdzie ta „dupa” ma jakiś kant? To chyba jakiś kreatywny humanista wymyślił. Jak miło, że jest w narodzie fantazja (i to nie tylko ułańska). Z nią wspólnie kryzys – jakikolwiek – pewniakiem przetrwamy.

I tak kończę tym optymistycznym akcentem. Ten weekendowy post ku pokrzepieniu serc. Wygrzebany i przypomniany z moich bardzo wczesnych blogowych archiwów i prób pisarskich.

Pozdrawiam serdecznie

Beata

Enregistrer

Enregistrer